Cookievoorkeuren
InstellingenIk ga akkoord

Nieuws

De invoering van het wereld handicap systeem (WHS) komt dichterbij!

09/11/2020
Lees verder

Uitslagen en prijswinnaars weekend winter eclectic 2

26/10/2020
Lees verder

Corona update - weer zijn de regels aangescherpt: lees het coronaprotocol, ook als speler!

15/10/2020
Lees verder

Nieuwsbrieven maken is leuk!

10/10/2020
Lees verder

Maandactie golfbaan Hitland: nieuwe rondenkaart 2021, tegen het tarief van 2020. Te gebruiken per 1 oktober, geldig t/m 31-12-2021

08/10/2020
Lees verder

Hallo, hier hole 18!

06/10/2020

Weet je waar ik zo bang voor ben? Jij hebt weer een aardige ronde gespeeld tot en met hole 17 en dan kom je bij mij. Nog één hole te gaan en vol overtuiging stap je mijn tee-box op. Dan presteer ik het iedere keer weer om je zenuwachtig te maken. Wat een narigheid, hoe krijg ik dat toch telkens weer voor elkaar?

Het begint dus op mijn tee-box. Waarom heb ik die zo dicht naast het wandelpad gezet, waardoor jij zo makkelijk out of bounce kan slaan? Geen slimme zet, had ik anders moeten bedenken. Die slootjes overdwars zijn ook al niks, alleen maar ellende als jij een hazennaaier slaat. En ietsje verderop de vijver, veel te veel “in het spel” vanaf de gele tee-box: dom van mij om het zo te ontwerpen! Gelukkig is het vanaf rood iets makkelijker maar hoe dan ook: sorry! Ik had die fairway daar toch echt veel breder moeten maken, dus misschien moet ik mijn bomen links maar kappen?

En als je dan wat over de helft bent mijn volgende blunder: alweer een grote vijver nabij, de route erover vaak te lang en voor een slag over links staat mijn treurwilg akelig in de weg. Dat kost jou vaak een extra slag, vergeef je het mij?
Vanaf het terras word jij dan al vaak uitgelachen, gelukkig dat je dat niet altijd ziet in al je ellende. Dat had ik echt allemaal anders moeten bedenken!

Die slag naar de green valt gelukkig mee, mits je niet in een van mijn bunkers hebt geslagen doordat ik je heb afgeleid door het prachtige uitzicht naar hole 19. Ik zal mijn vlag niet te vaak achterop laten zetten, want ik begrijp best dat jouw frustratie over mij hoog op kan lopen. Alweer geen buffer, laat staan je handicap verbeteren en dat allemaal door mij!

Met het schaamrood op mijn vlag nemen we uiteindelijk afscheid. Doordat je soms toch nog met een lach van mijn green loopt probeer ik de moed erin te houden, maar ik weet dat het beter moet. Ik beloof je dat ik iedere keer mijn uiterste best zal doen om jou mij te laten trotseren  en ik hoop dat je mij ook iedere keer wilt vergeven als het me niet lukt.

Groet van hole 18.